Veranderingen lijken zich steeds sneller te voltrekken, waardoor voorspellingen – vooral die met betrekking tot langetermijnscenario’s – een uiterst riskante onderneming zijn. Prognoses leiden vaak tot teleurstellingen, zowel voor management – medewerkers – aandeelhouders als andere stakeholders. Vanwege de complexiteit zijn er altijd wel excuses te vinden: organisatieontwikkelingen hadden niet altijd de impact zoals verwacht, of medewerkers/leiders bleken minder geschikt voor de functie dan gehoopt. Betekent dit dat we moeten stoppen met het maken van voorspellingen en helemaal geen plannen meer moeten maken? Nee, dat is zeker niet mijn boodschap. We moeten plannen blijven maken, op voorwaarde dat we onze plannen zo flexibel mogelijk maken.
Het flexibel maken van plannen betekent dat organisatieontwikkelingen en carrièreplannen vaker moeten worden aangepast dan we gewend waren. Zowel leiders als werknemers moeten leren sneller te anticiperen op markt- en politieke trends en zich daaraan aan te passen.
Enkele van die markttrends staan hieronder opgesomd. We kennen ze allemaal goed, maar hebben we allemaal onze organisaties aangepast?
Permanent fenomeen.
Deze trends weerspiegelen de noodzaak van organisatorische flexibiliteit en aanpassingsvermogen. Omdat veranderingen zich in een steeds sneller tempo voltrekken, zowel binnen als buiten de organisatie, willen we misschien ook onze houding ten opzichte van “veranderingen” heroverwegen. We kunnen ze niet langer benaderen als “eenmalige” stroomversnellingen die moeten worden ontweken.
Wildwatervlot
Om het bovenstaande te illustreren wil ik graag het verhaal van ‘permanent wildwater’ delen, vaak verteld door Roosevelt Thomas, president en oprichter van het American Institute for Diversiteit beheren Inc.
De dynamische omgeving van verandering kan worden vergeleken met een snelle rit op een wildwatervlot. De medewerkers zijn de navigators van het vlot. Iedereen moet een roeispaan pakken en zijn of haar steentje bijdragen om het vlot voort te stuwen. Maar als we vooruitkijken en stroomversnellingen zien aankomen, vragen we ons af: “Hoe gaan we die uitdaging aan?” Er zijn twee denkrichtingen die we kunnen aannemen. Men beweert dat hoewel we de stroomversnellingen zien, er daarachter een poel met kalm water is. Als we de turbulentie eenvoudigweg kunnen overleven, zullen we het kalme water bereiken. In deze mentaliteit denken we: “Dit is slechts tijdelijk”. Als we hier doorheen komen, zullen de dingen weer worden zoals ze waren. Dan kunnen we genieten van de rustige, gemakkelijke rit.
Navigeren
De alternatieve manier van denken is om te beseffen dat er tegenwoordig niet langer gemakkelijke ritten door poelen met kalm water zijn. Veel organisaties bevinden zich in permanent wit water. We worden geconfronteerd met het voldoen aan nieuwe en veeleisender behoeften van klanten, waarbij we gelijke tred moeten houden met veranderende technologieën, fusies, transities, globalisering, enz.
Om met succes in dit permanente witte water te kunnen navigeren, moet iedereen op het vlot voortdurend de kans krijgen om zijn uiterste best te doen. Iedereen moet gemotiveerd, geïnspireerd, bevoegd en gemotiveerd zijn betrokken om hun volledige potentieel bij te dragen. De leiderschapskwaliteiten die nodig zijn om door permanent wit water te navigeren, zijn anders dan die om een reeks stroomversnellingen te overleven om daarachter kalm water te bereiken.
N2Growth's Executive Search-praktijk helpt organisaties hun weg te vinden door een continue wildwateromgeving. Wij brengen organisaties en ervaren leiders samen om niet alleen hun organisatie door een specifieke wildwateromgeving te loodsen, maar ook om hun organisatie te navigeren om beter te presteren dan de concurrentie.
Deze website maakt gebruik van cookies.
