Heeft u ooit het gevoel gehad dat de term ‘leiderschap’ in de roos is geschilderd? Nou ja, het is omdat het zo is – alleen al de vermelding van het woord leiderschap lijkt tegenwoordig vuur te trekken uit steeds grotere aantallen. De term is op ongepaste wijze gekaapt door de politiek correcte mensen die er de spot mee drijven, de avant-garde die het bagatelliseert, de naïef die er geen rekening mee houdt, en het grote publiek lijkt het beu te worden om erover te horen.
Ik ben verbijsterd door deze afwijzende houding en vraag me af hoe we op zo'n plek hebben kunnen komen. Hoe kan zoiets waardevols door zovelen worden gebagatelliseerd?
Waarom doet dit er allemaal toe? Omdat leiderschap is belangrijk…Hetzij door kwaadwilligheid of naïviteitDegenen die de waarde van leiderschap bagatelliseren, brengen ons allemaal in gevaar. Slecht leiderschap verlamt bedrijven, ruïneert economieën, vernietigt gezinnen, verliest oorlogen en kan de ondergang van naties veroorzaken. De vraag naar echte leiders is nog nooit zo groot geweest – als de samenleving het belang van leiderschap verkeerd begrijpt, en als de wereld niet-leiders ten onrechte als leiders bestempelt, zijn we er allemaal slechter aan toe.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat de reden waarom zoveel pogingen om leiderschap belachelijk te maken tweeledig is: 1.) De massa van geveinsde leiders in de publieke belangstelling maakt het gemakkelijk om dat te doen, en; 2.) Echte leiders hebben de neiging hun vak rustig en met grote nederigheid uit te oefenen, vaak onopgemerkt in de publieke belangstelling.
Volgens mijn definitie zijn leiders dat wel niet zelfpromotie, pseudo-beroemdheden wier neiging tot persoonlijke prestaties en media-aandacht veel groter is dan hun werkelijke bijdragen. In plaats van ons te concentreren op de opscheppers die de media bezaaien met hun persoonlijke triomfen, of de charlatans die voortdurend herinneren aan mislukt leiderschap, moeten we onze aandacht richten op de echte leiders die elke dag stilletjes onder ons rondlopen... ethische zakenmensen, soldaten, brandweerlieden, wetshandhavers, principiële onderwijzers, predikanten en theologen, artsen, verantwoordelijke ouders, studenten die presteerden, vrijwilligers, staatslieden (merk op dat ik niet over politici zei), barmhartige Samaritanen en de alledaagse, hardwerkende Amerikaanse burger. Dit zijn de echte leiders die door hun persoonlijke opoffering, toegewijde dienstverlening en onzelfzuchtige daden ons respect en aandacht verdienen.
Dus mijn uitdaging aan jou is deze... de volgende keer dat iemand de waarde van leiderschap vernedert in een poging te laten zien hoe cool of intelligent hij of zij is, blijf dan bij je standpunt, betrek hem, onderricht hem en informeer hem over de waarde van leiderschap, en laat hem niet Ze bagatelliseren de waarde van leiderschap. Maar bovenal zou ik u willen aanmoedigen om deel te nemen aan de praktijk van het modelleren van echt leiderschap – uiteindelijk zijn het uw daden en niet uw woorden die uw ware overtuigingen zullen demonstreren.
Ik hoop dat wat hierboven is verkondigd de weg vrijmaakt voor een actieve dialoog in de reacties hieronder. Dit is een onderwerp dat een serieus gesprek van serieuze mensen verdient. Ik verwelkom uw gedachten en observaties.
Deze website maakt gebruik van cookies.
