Due diligence – niet optioneel…

Hoe graag u dat ook zou willen, due diligence is echt geen vrijblijvende overweging. Heeft u ooit een beslissing genomen op basis van wat u dacht dat een grondig begrip van alle relevante informatie was, om er achteraf achter te komen dat u niet zoveel wist als u dacht? Het is niet zo leuk om aan de verkeerde kant van de informatiekloof te staan... Onjuiste gegevens, weglatingen, bevooroordeelde of vertekende informatie, verkeerde voorstellingen, misverstanden of een aantal andere scenario's die leiden tot het ontstaan van informatiekloven kunnen zeer kostbaar zijn in de huidige zakelijke omgeving. In de post van vandaag bespreek ik de kritische aard van due diligence…

Kwalitatieve informatie maakt goede besluitvorming mogelijk. Hoewel dit op het eerste gezicht een rationele uitspraak lijkt, ligt het probleem in het feit dat het ook een relatieve uitspraak is...

Door de jaren heen ben ik getuige geweest van zakenmensen die cruciale beslissingen nemen op basis van niets anders dan onderbuikgevoel of instinct. Ik heb anderen gezien die afhankelijk zijn van het gebruik van gedetailleerde interne checklists en/of processen om hun beoordelingen te valideren, en ik heb anderen gekend die geen cruciale beslissing zullen nemen tenzij ze externe professionals inhuren om due diligence uit te voeren op hun namens. Ongeacht uw werkwijze (of het gebrek daaraan), het beheren van informatie en besluitvorming Risico is nog nooit zo belangrijk geweest als nu.

Met de constante druk om de transactietermijnen te verkorten in een poging concurrerend te blijven, doen veel bedrijven feitelijk minder due diligence bij grotere transacties die meer potentiële risico's met zich meebrengen... Hoewel dit misschien belachelijk klinkt, is de trieste waarheid dat het een scenario is dat maar al te gewoon. Hedgefondsen, durfkapitaalbedrijven en private-equityfirma's, vermogensbeheerders, investeringsbanken of bedrijven die betrokken zijn bij alles, van investeringen in een vroeg stadium tot vastgoedtransacties en fusies en overnames, staan onder grote druk om snel deals te sluiten op een markt die nog nooit eerder is geweest. complexer om te navigeren.

Hoewel u due diligence in geen geval mag negeren, mag u zich ook niet ten prooi laten vallen aan verlamming door analyseverlamming. Om het hoofdonderwerp van dit bericht in evenwicht te brengen met de transactionele realiteit die aanwezig is in de huidige markt, zou je ook een eerder bericht moeten lezen met de titel “Tijd is alles.”

Laten we de voor de hand liggende reden voor grondig due diligence (het sluiten van een goede deal) even terzijde schuiven. Bedrijven die niet over solide due diligence-capaciteiten beschikken, kunnen als gevolg van slechte beslissingen in arbitrage, rechtszaken of onder toezicht van toezichthouders terechtkomen. Overheidsbedrijven die met Sarbanes-Oxley te maken hebben, zouden doodsbang moeten zijn dat ze niet elke ‘t’ en de stip op de ‘i’ aankruisen…

Kortom... Geen enkele hoeveelheid due diligence kan u beschermen tegen gebrekkige beslissingen of een slechte deal, maar als een grondige due diligence-inspanning in de meeste situaties risico's kan beheersen of overdragen, is het de tijd, moeite en kosten zeker waard om te doen het goed. Als je het proces verkort, zul je waarschijnlijk op een dag verantwoordelijk worden gehouden voor die beslissing...