Is innovatie beheersbaar?

In de jaren voorafgaand aan 2018 heb ik mijn tijd besteed aan het brengen van innovatie in de financiële dienstensector ruimte. Fintech, zoals deze sector in de volksmond wordt genoemd, richt zich voor het grootste deel op het ontwrichten van de stand van zaken die wordt veroorzaakt door het gebruik van technologie. Het draait dus allemaal om innovatie.

En nu, op afstand gezien, is mijn optimisme over het vermogen van de sector om te innoveren en kansen te benutten niet veranderd. ik denk de echte verstoring komt niet voort uit de technologie, maar uit de veranderingen die de technologie met zich meebrengt bedrijfsmodellen.

Banken en verzekeringsmaatschappijen zijn meesters in het essentiële proces. Het veranderen van een proces gaat langzaam en vereist veel gedetailleerde planning. Geen wonder dat specialisten en managers die jaren hebben geïnvesteerd in het geleidelijk verbeteren van een proces, abrupte veranderingen niet bepleiten of daartoe geneigd zijn.

Laten we een beetje studeren over innovatie. Innovatie komt in vier basisformaten

Basis onderzoek is het werk van universiteiten en (steeds minder) grote bedrijven. Dit soort onderzoek leidt niet direct tot vermarktbare oplossingen. Het is echter een fundamentele voorwaarde voor een innovatief ecosysteem.

Innovatie in stand houden is waar grotere bedrijven uitblinken. Jaren geleden promootte Philips zichzelf met de slogan “Laten we de zaken beter maken”. Niemand verwacht van een bedrijf met dat motto dat het de sector verandert die het definieert.

Maar in hoeverre hebben wij in de westerse samenleving behoefte aan baanbrekende innovatie bij bedrijven die werkgelegenheid bieden en tegelijkertijd een behoorlijke winst maken? Het innovatietempo was in vervlogen tijden veel langzamer. Onze voorouders hebben de filosofie van de Verlichting overgenomen, en sindsdien zijn vooruitgang, ontwikkeling en verandering een integraal onderdeel van ons leven geworden. We verwachten eigenlijk het beste dat er is en hebben dit idee in feite ook naar andere culturen geëxporteerd.

Als gevolg van deze verwachting leven we met steeds snellere veranderingen en stimuleren we het vermogen om deze te beheren en over te nemen. In tegenstelling tot de generaties van onze ouders kunnen we bijvoorbeeld verwachten dat we in ons leven meerdere keren van beroep zullen veranderen. We zijn allemaal afhankelijker geworden van ons vermogen om ons aan te passen aan een veranderende omgeving.

De meeste grotere organisaties zijn niet goed in het managen van veranderingen. Ondanks een zoektocht naar meer flexibiliteit, zoals blijkt uit het veelvuldig gebruik van Agile- en Scrum-projectmanagementmethodieken, zijn ze in feite risicomijdend.

Slimme bedrijven weten dit en adopteren verandering door succesvolle innovatie in hun organisatie te integreren. Het zijn inderdaad de weinige bedrijven die grote, berekende risico's hebben genomen die de nieuwe kampioenen zijn geworden. Management zoals dat in grotere organisaties wordt beoefend, is in strijd met dit soort ondernemerschap. Het gaat om betrouwbare resultaten, goede communicatie en gevoel voor de behoeften in de bedrijfsomgeving.

Doorbraak en disruptieve innovatie vereisen andere vaardigheden. Een tolerantie voor mislukkingen gecombineerd met doorzettingsvermogen en optimisme zou een begin zijn. Op dit gebied komen mislukkingen vaker voor dan successen.

Grotere organisaties zullen moeite blijven hebben met het beheersen van deze dichotomie. Het merendeel van alle inspanningen blijft gericht op het minimaliseren van verrassingen, terwijl de belofte in termen van toekomstige waarde behouden blijft.

Het type management dat nodig is voor het genereren van innovatie lijkt in strijd te zijn met de vaardigheden die nodig zijn om een succesvolle manager in de bedrijfswereld te zijn. (Steve Jobs was bijvoorbeeld niet bepaald een prototype van een goede manager).

Een goede leider leidt het team over een voorspelbare en succesvolle weg met als uiteindelijk doel om op zijn minst continuïteit, zo niet gematigde verbeteringen te bereiken. Te vaak zie ik bedrijven op zoek zijn naar een hybride manager die zowel innovatie als continuïteit kan leveren. Deze formule bestaat simpelweg niet in één persoon.

Wat echter zou kunnen werken, is ervoor zorgen dat het managementteam divers is, zodat nieuwe ondernemingen worden opgenomen in de strategie en visie. Wat ook zou kunnen werken, is om echte innovatie op afstand te houden, zodat deze beheerd kan worden door de vernieuwers met voldoende prikkels in het spel om het succesvol te maken.

En wat ten slotte zou kunnen werken, is het integreren van succesvolle bedrijven met een ander bedrijfsmodel dat innovatief is. Dit zal op de lange termijn alleen werken als het samen met het product of DienstenSommige van de essentiële innovatieve cultuurmentaliteiten hebben een rechtmatige plaats in het bedrijf, waardoor diversiteit in managementstijlen mogelijk is.

De afgelopen tien jaar zijn we zo risicomijdend geworden dat dit innovatie en ontwikkeling belemmert. Als we echte vooruitgang willen boeken, is het van cruciaal belang om risico's binnen het bedrijfsleven weer toe te staan en te beperken.

Het gaat niet om het individuele niveau, maar om de diversiteit die je aantreft in een managementteam dat de deur openhoudt voor nieuwe ideeën en de daaruit voortvloeiende voordelen in de organisatie absorbeert.