Een groep vrienden samen voor de repetitie
De laatste tijd heb ik verschillende leiders zien struikelen over de onverwachte uitkomst van een groots plan. Ze hadden niet geanticipeerd op de fouten en ongelukken die in alle organisaties voorkomen. Als ik zie dat een uitkomst een leider verrast, moet ik denken aan een les die ik jaren geleden van mijn vader heb geleerd.
Hij was een geweldige voetbalcoach geweest en toen ik interesse toonde om quarterback te spelen, wilde hij mij dat leren. Hij leerde me op deze positie te spelen, maar hij leerde me ook hoe ik als een leider op het veld moest denken. Hij nam me mee naar een voetbalveld, liep met me mee naar een meterlijn en gaf me een situatie (de score, de tijd, de down en de afstand) en hij vroeg: "Hoe zou je bellen?" Ik antwoordde en dan gaf hij me een uitkomst - en vroeg me wat ik vervolgens zou doen. Mijn vader gaf me misschien de eer voor een paar meter, maar oordeelde mijn spel vaak als verlies of een onhandige poging; mijn passen zouden een touchdown of een onderschepping kunnen opleveren. Maar ongeacht de uitkomst zou het spel doorgaan met: "Hoe ga je het noemen?" Het gaf me niet alleen de kans om de logica van play calling te leren, maar het leerde me ook hoe ik rekening moest houden met risico's en hoe ik kon plannen voor onverwachte uitkomsten.
Die mentale repetitie was van onschatbare waarde. Hoewel ik er niet sneller door rende of verder gooide, zette het me wel beter aan het denken. Ik was zelden verrast als een toneelstuk mislukte en ik was bereid om met de mogelijke uitkomsten om te gaan als die zich voordeden. Omdat ik de mogelijke uitkomsten al had geoefend, was ik er klaar voor om het slechte met het goede om te gaan als het op het veld gebeurde.
Die les heb ik meegenomen en als leider veelvuldig gebruikt. Ik merkte dat ik nadacht over wat er goed en fout zou kunnen gaan bij mogelijke beslissingen, en zou mijn staf en ondercommandanten bij de beraadslagingen betrekken. Als ik me ongemakkelijk of onzeker voelde, repeteerden we. We liepen door de situatie, overwogen onze keuzes en reageerden op mogelijke uitkomsten. Toen ze kwamen, waren we er klaar voor.
Het concept is eenvoudig, maar er is discipline voor nodig om afstand te nemen van wat je moet doen en je voor te bereiden op wat je misschien moet doen. Toch is dat een belangrijk onderdeel van leiderschap: anderen de potentiële toekomst laten zien en laten zien dat je hen er doorheen kunt leiden, ongeacht de uitkomst.
Als je twijfelt, oefen dan. Gedachten?
Verwant bericht
Deze website maakt gebruik van cookies.
