Leiderschap: verblind door succes?

Kunnen leiders verblind worden door hun eigen succes? Reken maar... Hoewel succes is waar alle leiders naar streven, tenzij je bereid bent ermee om te gaan, kan succes je leven snel ingewikkelder maken. Hoe vreemd het ook mag klinken, succes kan vaak de voorbode zijn van succes mislukking. Mijn vraag is dus deze: dient jouw succes als springplank naar betekenis, of is het slechts een tijdelijke toestand, in een precaire positie en klaar om te imploderen bij de kleinste verandering in de omstandigheden? Succes zonder perspectief, doel en focus kan feitelijk meer kwaad dan goed doen. In de post van vandaag bespreek ik hoe leiders succes kunnen omzetten in betekenis, of, als ze niet oppassen, het kunnen laten dienen als katalysator voor een snelle neerwaartse spiraal...

Hoewel het niet vaak wordt besproken, is er niets dat de zintuigen zo stom maakt als de smaak van succes. Een toevallige ontmoeting met succes kan vaak leiden tot het gevoel onverwoestbaar te zijn, wat op zijn beurt kan leiden tot arrogantie en de overtuiging dat succes zelf in elke situatie tot succes zal leiden. Zodra een leider in zijn eigen retoriek begint te geloven, zullen de problemen niet lang meer duren. De realiteit is dat succes uit het verleden op zichzelf niet noodzakelijkerwijs een indicator is voor toekomstig succes.

Het leven is vol ogenschijnlijk succesvolle mensen die regelmatig zonder duidelijke reden uit de ivoren toren vallen. We zijn allemaal getuige geweest van de loterijwinnaar die de grote won, maar hun nieuwe rijkdom liet hun leven ontsporen, in plaats van al hun problemen op te lossen. We hebben hetzelfde zien gebeuren met jonge politici die ervan dromen de wereld te veranderen, maar zodra ze op Capitol Hill aankomen, worden ze gecorrumpeerd door hun eigen ego. Hoe zit het met de professionele atleten die buiten school contracten van meerdere miljoenen dollars ondertekenen? Ze komen maar al te vaak terecht bij het verkeerde publiek, maar vallen pas een paar jaar later uit de competitie en hebben niets meer te bewijzen voor hun succes. En tot slot, hoe zit het met de leidinggevend of ondernemer die de top bereikt, de titel en het bijbehorende salaris krijgt, om later hun bedrijf de grond in te boren en uiteindelijk hun positie en alle voordelen die daarmee gepaard gaan, te verliezen.

Zijn succes en betekenis hetzelfde? Soms wel, en soms niet. Zeker, voor degenen ‘die het snappen’ zijn succes en betekenis één en hetzelfde, maar voor de meeste professionals begint en eindigt succes met het behalen van een bepaalde lijst met persoonlijke doelen, waarbij weinig rekening wordt gehouden met de impact op anderen. Deze mensen verwarren succes met betekenis, en ongeacht hun rijkdom en professionele prestaties zullen ze niet de ware grootsheid bereiken die alleen ontstaat door een belangrijke bijdrage te leveren aan iets anders dan zichzelf. Het maakt me niet uit hoe je cv luidt, wat je nettowaarde is, of wat je W-2 laat zien... waar het mij om gaat is je motivatie en wat je doet met wat je hebt.

Het cruciale punt in de volwassenheid van leiderschap is wanneer je jezelf uit de schijnwerpers verwijdert en je concentreert op het inbouwen in anderen. Helaas geloven te veel leiders dat hun nalatenschap iets is dat aan het einde van hun carrière moet worden opgebouwd in een poging een getuigenis van hun prestaties en prestaties te behouden. Dit heeft niets te maken met leiderschap of nalatenschap – het is weinig meer dan een gekunstelde poging om de geschiedenis te herschrijven en de mythe die hun ego heeft verzonnen in stand te houden. Een echte erfenis heeft niets met jou te maken, maar met de manier waarop je de levens van anderen hebt beïnvloed. Het wordt van dag tot dag opgebouwd, besluit na besluit, relatie na relatie. Een echte erfenis wordt in het heden beleefd en als gevolg daarvan doorstaat het de tand des tijds op prachtige wijze.

Een van de vragen die ik aan leiders stel is: “hoe belangrijk is een erfenis voor jullie?” Het is een vraag waarop het antwoord vaak onthult wat iemand werkelijk gelooft en waardeert. Het beste antwoord dat ik tot nu toe heb gekregen, was in een interview met Jim Hotaling:

“Persoonlijke nalatenschap is iets waar een dienende leider nooit aan moet denken. Het draait allemaal om de organisatie. Ik wil graag herinnerd worden als iemand die sinds zijn dertiende iets teruggaf aan zijn land. Ik ben een Amerikaanse vlieger en ik heb gehoor gegeven aan de oproep van mijn land. Zo simpel is het, ik zoek geen lofbetuigingen, alleen de mogelijkheid voor mezelf om mijn land te bedanken voor het feit dat het mij en mijn familie alles heeft gegeven wat we hebben.”

Het komt erop neer...Initieel succes kan het begin zijn van iets werkelijk groots of het begin van het einde. Dit zal grotendeels worden bepaald door de overwinnaar in de strijd tussen uw nederigheid en uw hoogmoed. Succes als leider heeft weinig met u te maken, maar alles met het succes van degenen aan wie u leiding geeft. Als de mensen aan wie je leiding geeft niet beter zijn als gevolg van jouw leiderschap, zal alle materiële rijkdom in de wereld je niet toestaan om 's nachts beter te slapen.

Wat zeg je?