Leiden in een lawine

Het punt dat ik wil dat je uit de onderstaande video en de tekst die volgt haalt, is dat een lawine niet altijd in een ramp hoeft te eindigen. Het verleggen van de grenzen is iets waar alle leiders zich prettig bij moeten voelen.

Het is wanneer leiders zichzelf en degenen die ze leiden voorbij comfortzones duwen, dat er geweldige dingen gebeuren. Soms leiders Ze moeten een lawine veroorzaken, en soms moeten ze reageren op een lawine die wordt veroorzaakt door omstandigheden waar ze geen controle over hebben. Of de lawine nu opzettelijk of onbewust plaatsvindt, echte leiders raken niet in paniek: zij leiden.

 

Dit klinkt misschien een beetje contra-intuïtief, zelfs een beetje vreemd, maar ik hou van rommelige leiders. Met rommelige leiders bedoel ik leiders die niet bang zijn om de boel op te schudden. Goede leiders zijn niet bang voor dubbelzinnigheid, zijn niet bang om naar onbekend terrein te reizen, en ze zijn zeker niet bang dingen kapot maken. De beste leiders zijn meer dan bereid om chaos te omarmen, en deze zelfs te creëren als dit tot meer vruchtbare grond leidt.

[Tweet “Echte leiders raken niet in paniek – zij leiden.”]

Het lijdt geen twijfel dat onzekerheid de timide of onvoorbereide mensen in de war zal brengen. Maar echte leiders begrijpen dat onzekerheid een kans creëert voor een dieper begrip en aanzienlijke groei. Als u lang genoeg leiding geeft, zal een crisis uiteindelijk zijn weg naar uw voordeur vinden. Als je de kwaliteit van een leider wilt beoordelen, houd hem dan goed in de gaten als de zaken niet volgens plan verlopen. Ik heb altijd gezegd dat de echte test voor een leider is wat er gebeurt op de momenten die volgen op het besef dat ze een lawine hebben veroorzaakt...