De hiërarchie van kennis

De vraag van Myatt on Monday van vandaag komt van een CEO die vraagt: “Wat is voor mij de beste manier om de overweldigende hoeveelheid binnenkomende informatie die ik ontvang te synthetiseren terwijl ik de beste beslissingen mogelijk op tijd?” Hoewel ik vaak over het onderwerp besluitvorming heb geschreven, is de vraag van vandaag iets beperkter van opzet, waarbij om advies wordt gevraagd over het filteren van verschillende inputs. In de post van vandaag zal ik ingaan op wat ik de hiërarchie van kennis noem, die een antwoord zal bieden op de vraag van vandaag…

Begrijpen dat er een hiërarchie van kennis bestaat, is van cruciaal belang bij het nemen van verstandige beslissingen. Simpel gezegd: niet alle input zou even zwaar moeten wegen in iemands besluitvormingsproces. Door een kwalitatief en kwantitatief filtermechanisme voor uw besluitvormingsproces te ontwikkelen, kunt u in kortere tijd betere beslissingen nemen. De hiërarchie van kennis is als volgt:

• Gegevens: Ruwe gegevens bestaan uit ongelijksoortige feiten, statistieken of willekeurige stukjes informatie die op zichzelf weinig waarde hebben. Het trekken van conclusies op basis van data in zijn ruwe vorm zal leiden tot foutieve beslissingen op basis van onvolledige datasets.
• Informatie: Informatie is eenvoudigweg een geëvolueerde of completere dataset. Informatie wordt daarom ontleend aan een verzameling verwerkte gegevens waarbij context en betekenis zijn toegevoegd aan ongelijksoortige feiten die een grondigere analyse mogelijk maken.
• Kennis: Kennis is informatie die door analyse zodanig is verfijnd dat deze is geassimileerd, getest en/of gevalideerd. Het allerbelangrijkste is dat kennis met een hoge mate van nauwkeurigheid bruikbaar is, omdat er een proof of concept bestaat.

Ook al behandelen mensen theorie vaak als kennis en meningen als feit, ze zijn niet hetzelfde. Het nemen van uitvoerende beslissingen in de wereld van vandaag is nog nooit zo complex geweest, en onder extreme druk heb ik veel slimme leidinggevenden de grens tussen feit en fictie zien vervagen, wat resulteerde in een onverstandig besluit. Beslissingen op dataniveau kunnen snel worden genomen, maar brengen een hoger risico met zich mee. Beslissen op informatieniveau levert een hogere mate van besluitvorming op risicomanagement, maar zijn nog steeds niet zo veilig als beslissingen die zijn gebaseerd op bruikbare kennis.

Een ander aspect waarmee rekening moet worden gehouden in het besluitvormingsproces is de bron van de input. Ik geloof dat het Cyrus de Grote was die zei: ‘diversiteit in raadgeving, eenheid in bevel’, wat betekent dat goede leiders de raad van anderen, maar behoudt de controle over de uiteindelijke beslissing. Hoewel de meeste succesvolle leiders deze theorie onderschrijven, is de echte vraag niet óf je raad moet zoeken, maar waar en hoeveel raad je moet zoeken. Je ziet meer input, of de verkeerde input voegt niet noodzakelijkerwijs waarde toe aan een besluitvormingsproces. Volume omwille van het volume zal de zaken alleen maar verwarren, en het zoeken naar input van bronnen die geen significante bijdragen kunnen leveren is waarschijnlijk tijdverspilling. Twee andere kwesties waarmee rekening moet worden gehouden in uw besluitvormingsproces, aangezien ze betrekking hebben op de bron van de input, zijn de volgende:

1. Geloofwaardigheid: Wat is het trackrecord van uw bron? Is de bron betrouwbaar en geloofwaardig? Leveren ze gegevens, informatie of kennis? Zal de bron je vertellen wat je wilt horen, wat ze willen dat je hoort, of zullen ze de onbewerkte versie van de keiharde waarheid geven?
2. Vooroordeel: Zijn er verborgen en/of concurrerende agenda's die de ontvangen input kleuren? Wordt de input geleverd ten behoeve van de bron of ten behoeve van de onderneming?

Veel succes en goede beslissing...