Leiderschap is lang niet zo complex als mensen beweren, maar dat betekent niet dat het niet moeilijk is. Het grote verschil tussen zeer effectieve leiders en degenen die alleen maar spelen leiderschap wordt vaak gevonden in hun bereidheid om te doen wat niet natuurlijk of instinctief komt.
Mijn overtuiging (en mijn ervaring) laat zien dat leiderschap dat niet gekoppeld is aan dienstbaarheid niets minder dan een farce is. In feite is het het begrijpen van de link tussen dienstverlening en leiderschap die duurzaamheid ondersteunt en een waarachtige visie bevordert cultuur van leiderschap. Onlangs werd mij de volgende vraag gesteld: Als dienend leiderschap zo krachtig is, waarom wordt het gebruik en de toepassing ervan dan niet vaker toegepast? Wat een geweldige vraag. Hoewel deze vraag op veel manieren beantwoord zou kunnen worden, zou elk goed ontwikkeld antwoord uiteindelijk neerkomen op het volgende thema: de praktijk van dienend leiderschap is in strijd met onze menselijke natuur en onze huidige cultuur.
We leven in een cultuur die geobsedeerd is door beroemdheden. En de meeste mensen zullen, als ze eerlijk zijn, toegeven dat ze meer tijd besteden aan het proberen hun weg in de schijnwerpers te vinden, in plaats van te zoeken naar manieren om het licht op anderen te laten schijnen. Dat gezegd hebbende, zijn het concept van ‘dienend leiderschap’ en de daaruit voortvloeiende ‘dienstbaarheid voorbij het eigenbelang’ praktijken die weerklank vinden bij iedereen die ooit aan de ontvangende kant van de dienst heeft gestaan. De trieste realiteit is echter dat onze aard ons perspectief negatief beïnvloedt, omdat dienstbaarheid vaak wordt ondermijnd door kortzichtig eigenbelang. Wat de meeste mensen intuïtief begrijpen, maar er niet in slagen voorop te blijven lopen in hun denken, is dat ons persoonlijk succes en onze vervulling veel nauwer verbonden zullen zijn met de manier waarop we anderen helpen dan met wat we voor onszelf doen.
Hoewel er veel motiverende factoren zijn die ten grondslag liggen aan de gedachten en acties van een leider, is niets intrinsiek zuiverder en inspirerender dan de oproep om te dienen. De toewijding en toewijding die nodig zijn om een echte dienende leider te zijn, vereisen een niveau van persoonlijke opoffering dat alleen kan worden bijgebracht door een hartstochtelijk geloof in een groter goed – iets dat verder gaat dan onszelf. Dus het #1-ding dat jou als leider tegenhoudt, ben JIJ. Jij bent het die moet beslissen wat je nastreeft en of je al dan niet zult dienen. Heb jij de moed om je over te geven en te dienen?
Afgezien van ego, trots en concurrerende culturele normen is een ander aspect dat veel leiders ervan weerhoudt dienende leiders te worden en op hun beurt een cultuur van leiderschap te creëren, hun onvermogen om zich over te geven. De toepassing van dienend leiderschap, los van overgave, is niets anders dan een oefening in frivoliteit. Dit is de belangrijkste conclusie... De magie van dienend leiderschap vind je in het beheersen van de kunst van overgave.
Wat mij verbaast is hoe zelden je de woorden tegenkomt leiderschap en overgave complementair samen gebruikt. De samenleving heeft overgave bestempeld als een teken van leiderschapszwakte, terwijl het in feite een van de grootste leiderschapssterkten kan zijn. Laat me duidelijk zijn: ik moedig het toegeven of opgeven niet aan – ik stel voor dat je de uiterst subtiele kunst van het loslaten leert. Een leider functioneert eenvoudigweg op zijn best als hij begrijpt dat zijn vermogen om te beïnvloeden veel vruchtbaarder is dan zijn vermogen om te controleren. Het punt is: het doel van leiderschap is niet om jezelf in de schijnwerpers te zetten, maar om het potentieel van anderen te ontsluiten, zodat zij op hun beurt talloze anderen in de schijnwerpers kunnen zetten. Controle gaat over macht – niet over leiderschap. Door overgave kan een leider zijn eigen weg gaan en zich concentreren op het toevoegen van waarde aan degenen die hij dient.
Als je er nog steeds niet van overtuigd bent dat de kunst van leiderschap het leren is, moet de focus liggen op overgave en niet op controle. Denk hier eens over na: controle beperkt potentieel, beperkt initiatief en remt talent. Overgave bevordert samenwerking, moedigt innovatie aan en maakt mogelijkheden mogelijk. Het controleren van leiders creëert knelpunten in plaats van de doorvoer te vergroten. Ze duiden op een gebrek aan vertrouwen en komen vaak ongevoelig over als dat niet het geval is arrogant. Wanneer je te maken krijgt met zwakke teams, micromanagement, frequente oorlogen, grote stress, operationele spanning en een cultuur van angst, ervaar je wat controle te bieden heeft – niet erg aantrekkelijk, toch?
Door overgave kan de slimme leider dienen waar controle vereist dat de egocentrische leider wordt gediend. Door overgave kan leiderschap zich uitbreiden en kan er een leiderschapscultuur ontstaan. Surrender geeft de voorkeur aan losse samenwerkingsnetwerken boven rigide hiërarchische structuren waardoor informatie gemakkelijker kan worden gedeeld en verspreid. Leiders die overgave begrijpen, denken aan de gemeenschap, het ecosysteem en de cultuur – niet aan het organigram. Overgave zorgt er niet alleen voor dat de punten met elkaar verbonden worden, maar zorgt er ook voor dat punten vermenigvuldigd kunnen worden. Controlerende leiders opereren in een wereld van optellen en aftrekken, terwijl de analyse van een leider die overgave begrijpt, gebaseerd is op exponentiële vermenigvuldiging.
Ik heb ontdekt dat degenen die de controle omarmen eenvoudigweg proberen de macht te consolideren, terwijl degenen die zich overgeven de verdeling van autoriteit vergemakkelijken. Als je meer in anderen wilt inbouwen dan jezelf verheerlijken, heb je een niveau van leiderschapsrijpheid ontwikkeld dat overgave boven controle waardeert. Overgave is de mentaliteit die bij leiders het verlangen creëert om eer te geven in plaats van die te nemen, om horen te verkiezen boven gehoord te worden, om een dialoog te voeren in plaats van een monoloog, om een open geest te hebben boven een gesloten geest, om het afleren evenveel te waarderen als het leren. Beheers boodschappen van egoïsme, terwijl overgave onbaatzuchtigheid uitdrukt – wat is belangrijker voor jou?
Dienende leiders behoren tot de meest effectieve en gepassioneerde leiders op deze planeet. Eén reden voor hun passie is dat ze de ware betekenis ervan begrijpen. Het woord ‘passie’ komt van een Latijnse wortel die letterlijk ‘lijden’ betekent. Als je ergens gepassioneerd over bent, betekent dit dat je er zo veel om geeft dat het pijn doet. Bedenk dat de wereld niet om jou draait, maar om wat jij voor anderen kunt doen
Houd dit in gedachten: we geven ons allemaal over, maar niet alle overgave is eervol. Sommigen geven zich over aan hun ego, aan de verkeerde prioriteiten of aan andere afleidende gewoonten. Anderen geven zich over aan het positieve besef dat ze niet het centrum van het universum zijn – ze geven zich over aan iets dat verder gaat dan zichzelf om meer voor anderen te bereiken. Kort gezegd: datgene waaraan u zich wel of niet overgeeft, zal u bepalen. Ervan uitgaande dat je je overgeeft aan de juiste dingen, is overgave geen teken van leiderschapszwakte, maar misschien wel het ultieme teken van leiderschapsvertrouwen. Ik laat je achter met dit citaat van William Booth: “De grootheid van de macht van een man is de maatstaf voor zijn overgave.”
Als je geïnteresseerd bent om meer te leren over de praktijk van dienend leiderschap, nodig ik je uit om met mij mee te gaan naar de Conferentie van wereldleiders volgende maand in Miami, FL. Het is een conferentie gewijd aan de praktijk van dienend leiderschap. Ik fungeer als backstage-host en faciliteer discussies tussen sprekers en aanwezigen. Sluit u bij mij aan en bereid u voor om uw leiderschap naar een geheel nieuw niveau te tillen.
Gedachten?
Volg me op Twitter @MikeMyatt
Deze website maakt gebruik van cookies.
