De nummer 1 manier om zwak leiderschap te herkennen

Je kunt een zwakke leider op een kilometer afstand herkennen door simpelweg te kijken naar het soort beslissingen dat hij neemt.

Het is niet verrassend dat zwakke leiders toegeven aan de publieke opinie, dat ze de routine beheersen in plaats van het buitengewone, en dat ze zich meer zorgen maken over het gelijk hebben dan over het bereiken van de juiste uitkomst. Zwakke leiders zoeken een veilige beslissing in plaats van een moedige beslissing.

Nieuwsflits: veilige beslissingen zijn dat zelden. Grote leiders bezitten de moed om niet alleen op zoek te gaan naar de juiste beslissing, maar ook het belang te begrijpen van het geven van toestemming aan anderen om hetzelfde te doen. We hebben leiders nodig die willen dat anderen het beter doen en beter worden. Wat we niet nodig hebben zijn meer leiders die zich in veilige havens verstoppen. Leiders worden niet betaald om veilige beslissingen te nemen; ze worden betaald om de juiste beslissing te nemen.

Het is ook belangrijk om te begrijpen dat veilige beslissingen niet universeel synoniem zijn met slimme beslissingen. In feite is de veilige beslissing meestal een rationalisatie of rechtvaardiging die dekking probeert te bieden voor wat bewust een minder dan optimale keuze is. Is het je ooit opgevallen hoe zwakke leiders vaak voor de gemakkelijke beslissing zullen kiezen, terwijl de beste leiders hebben geleerd om de moeilijke beslissingen er gemakkelijk uit te laten zien?

Leiders wier standaardinstelling ‘op safe spelen’ is, maken geen indruk op mij. Velen zullen de bovengenoemde verklaring als overdreven hardhandig beschouwen – daarin schuilt het probleem. Organisaties hebben een generatie leiders voortgebracht die geloven dat het hun taak is om veilige beslissingen te nemen, niet om de boot op zijn kop te zetten, en om de gevoelens van mensen te beschermen. Het is de taak van een leider om goede beslissingen te nemen, ongeacht hoe mensen daarover denken.

Ik suggereer niet dat beslissingen op een ongevoelige manier of met roekeloze overgave moeten worden genomen, maar ik geloof ook niet dat elke beslissing moet worden afgedekt, elke beslissing moet worden afgedekt. verwachting moet worden verlaagd, of er moet aan elk kiesdistrict worden gehoor gegeven. Terwijl goede beslissingen meten en beheren risicozijn ze zelden zonder risico. Leiders die op zoek zijn naar risicovrije beslissingen doen weinig meer dan kansen aan anderen afstaan. De beste leiders managen mogelijkheid – geen risico.

Hieronder volgen vijf soorten beslissingen die velen als veilige beslissingen beschouwen. Slimme leiders begrijpen dat ze allesbehalve veilig zijn:

1. Het politiek correcte besluit: Slimme leiders proberen niet politiek correct te zijn – ze proberen correct te zijn. Politiek correct zijn lost zelden problemen op; het verergert ze. Echte verandering, en niet de politiek correcte versie, is gebaseerd op het zoeken naar de waarheid, en niet op een verwaterde versie daarvan. De eerste stap bij het oplossen van problemen is het omgaan met hele waarheden, en niet met onwaarheden of gedeeltelijke waarheden.

2. De talentbeslissing: Ik kan niet eens beginnen met het tellen van het aantal keren dat ik getuige ben geweest van organisaties die de veilige aanwerving doen in plaats van de juiste aanwerving. De reden dat bedrijven slecht aannemen, is dat ze compromissen sluiten, genoegen nemen, op safe spelen – ze nemen geen mensen aan beste persoon voor de baan. Compromissen hebben hun plaats in het bedrijfsleven, maar spelen geen rol bij het verwerven van talent. Leiders concentreren zich te vaak op de ‘nice to haves’ in plaats van op de ‘must-haves’. Ze laten zich afleiden door ongelijksoortige, onbeduidende factoren, in plaats van te blijven zoeken naar de beste persoon voor de baan. Mijn definitie van ironie: wanneer leiders klagen over hun talent. Ik heb altijd geloofd dat leiders de teams verdienen die ze bouwen. Het punt is: als leiders een slechte aanwerving doen, kunnen ze niemand anders de schuld geven dan zichzelf. Als u niet gelooft dat u talent van wereldklasse kunt aannemen, wees dan niet verbaasd als anderen uw mening beginnen te delen.

3. Het waardenbesluit: Prestaties belonen boven waarden lijkt misschien veilig of slim, maar dat is het ook niet. Organisaties hebben niet voor niets kernwaarden: om ze een echt noorden te geven. Organisatiewaarden bestaan om belangen, acties en richting op één lijn te brengen. Uiteindelijk zijn ze er om een hi-trustomgeving te creëren waarin uitzonderlijke prestaties de regel zijn en niet de uitzondering. Wanneer leiders beslissingen nemen die in tegenspraak zijn met de kernwaarden, moet er een hoge prijs worden betaald: een verlies aan vertrouwen. Wanneer leiders over waarden praten, maar er niet in slagen deze na te leven of te verdedigen, komt de hele onderneming in gevaar. De beste leiders hebben een nultolerantiebeleid voor acties en/of beslissingen die een schending van de bedrijfswaarden vormen.

4. Het beheerde besluitVeel leiders geloven dat als ze voldoende aspecten van een beslissing kunnen beheersen, deze veilig kan worden genomen. Wanneer beslissingen overmatig worden beheerd, zijn ze vaak ondereffectief. Leiders moeten stoppen met het nemen van beslissingen en deze gewoon nemen. Ik heb altijd gezegd: “Het managen van verwachtingen is spelvaardigheid; het op één lijn brengen ervan is leiderschap.” Slimme leiders bieden een kompas, zij tekenen niet de kaart. Denk aan richtlijnen – geen regels. Denk aan overgave – niet aan controle. Bouw het juiste team op en heb het vertrouwen dat beslissingen dichtbij het impactpunt kunnen worden genomen.

5. Het nee-besluit: Hoewel het misschien veilig lijkt om geen beslissing te nemen, is dat waarschijnlijk niet het geval. De realiteit is dat het niet nemen van een beslissing nog steeds een beslissing is – het is meestal gewoon niet de juiste beslissing. Het vermijden van een beslissing betekent niet dat je het probleem uit de weg gaat; je zult het waarschijnlijk alleen maar verergeren. Grote leiders vinden geen veiligheid door hun kop in het zand te steken; ze vinden veiligheid in het consequent nemen van goede beslissingen. De grootste veiligheid wordt echter gevonden door anderen te leren grote beslissingen te nemen en hen vervolgens de verantwoordelijkheid en autoriteit te geven om die beslissingen te nemen.

De beste leiders spelen niet op safe, ze kijken niet de andere kant op als er iets mis is, en ze sluiten geen compromissen op het gebied van waarden. Ze doen het juiste.