Dit Woord ontketent verandering en innovatie

Heb jij ooit voor een baas gewerkt die altijd zei Nee? Als dat zo is, denk ik eerst dat het frustrerend was ervaring. Mijn tweede gok is dat je de baas niet hoog in het vaandel draagt als leider. Ik ben altijd verbaasd geweest over het aantal bekende axioma's waarin de voordelen worden omarmd van het vaker leren gebruiken van het woord 'nee'. Er zijn zelfs hele slimme mensen die geloven dat je eenvoudigweg geen goede leider kunt worden zonder de vaardigheid te ontwikkelen in het gebruik van het woord nee – daar ben ik het niet meer mee eens. Ik ben er nooit een groot voorstander van geweest om mensen nee te zeggen, maar ik ben een groot voorstander van de voordelen die het biedt als je mensen leert hoe ze tot een ja kunnen komen. Slim leiderschap creëert een omgeving waarin Ja wordt niet gezien als een zwakheid, maar als een kans.

Hoewel het inherent voor de hand liggend is, mag het niet onopgemerkt blijven dat het gebruik van het woord nee 100% negatief is. Het woord nee maakt een einde aan discussies, onderdrukt de creativiteit, doodt innovatie, belemmert het leren en zet initiatief in de weg. Simpel gezegd: het woord nee bevordert niets, laat niets groeien, bouwt niets op en stimuleert niets. Nee is niet alles waar het om draait. Slimme leiders creëren en koesteren een cultuur van ‘ja’ in plaats van ‘nee’ als tactisch wapen te gebruiken, alleen maar omdat ze dat kunnen.

Tenzij het gepaard gaat met een enorme hoeveelheid beredeneerde dialogen, is het gebruik van ‘nee’ zelden informatief, laat staan leerzaam. De meeste leiders nemen eenvoudigweg niet de tijd om het noodzakelijke gesprek rond een nee te voeren. Bovendien zijn dergelijke gesprekken vaak eerder gericht op vermaning dan op leerzame momenten. Iemand leren hoe hij tot een ‘ja’ kan komen, is een van de meest waardevolle dingen die een leider kan doen. Het was Sir Richard Branson die zei: ‘Ik heb veel meer van het leven genoten door ja te zeggen dan door nee te zeggen.’ Ja zeggen is zowel waardevol als leuk, dus waarom zou u niet leren hoe u mensen naar een ja kunt helpen?

Als leider moet u regelmatig uitdagen, onderzoeken, beoordelen, valideren en zelfs confronteren. Vraag mensen in ieder geval om hun logica te rechtvaardigen. Het is prima om te vragen: "Waarom zou ik hier ja op zeggen?" en het is zelfs nog oké om een goed antwoord te verwachten. Zorg er echter voor dat wanneer u iemand terug naar de tekentafel stuurt, dit een leeroefening is en geen doodvonnis.

Door mensen te helpen hun denken te verfijnen, verheldert u in wezen uw verwachtingen, ontwikkelt u ze gaandeweg en brengt u tegelijkertijd de bal vooruit – dit is gewoon goed leiderschap. Als het om leiderschap gaat, is een langzaam ‘ja’ vaak leerzamer en uiteindelijk veel productiever dan een snel ‘nee’. Als u in de verleiding komt om nee te zeggen, stop dan en stel eerst een aantal van de volgende vragen. U zult blij zijn dat u dat gedaan heeft:

1. Voordat ik u een antwoord geef, wil ik graag meer weten over uw denkproces hier. Kunt u mij meer vertellen over hoe u op dit punt bent gekomen?
2. Laten we de lagen van dit onderwerp een beetje uit de doeken doen. Kunt u mij helpen uw logica hierover beter te begrijpen?
3. Dat is een interessant idee. Wie is hier nog meer mee bezig?
4. Ik weet niet zeker of ik begrijp hoe dit aansluit bij onze huidige richting. Hoe voegt dit waarde toe aan onze kernmissie?
5. Help me de punten op dit punt met elkaar te verbinden – waarom zal dit ons brengen waar we heen willen?
6. Heeft u alle risico's hier geïdentificeerd en wat zijn uw noodplannen als de zaken niet verlopen zoals verwacht?
7. Wat is het nadeel als we hier niet mee verder gaan?

Stel uzelf deze vraag: als u als leider merkt dat u altijd nee zegt, wat zegt dat dan over uw leiderschapskwaliteiten? Het betekent jouw visie wordt niet begrepen, uw team is niet op elkaar afgestemd en uw talent presteert niet op niveau. Het betekent dat je niet lesgeeft, begeleidt, communiceert of leiding geeft. De perceptie dat sterke leiders nee zeggen en zwakke leiders ja zeggen, is eenvoudigweg gebrekkig denken. Leiders moeten vertrouwen uitstralen in hun team – ze moeten een omgeving creëren waarin mensen niet bang zijn om kansen te zoeken, innovatie na te streven of van gedachten te veranderen. Een constante stroom van “nee’s” is geen positief teken, het is een waarschuwingssignaal waar rekening mee gehouden moet worden.

Ik heb ontdekt dat de meest voorkomende redenen die mensen vaak aanhalen ter ondersteuning van het gebruik van nee de volgende zijn:

• Excuus: het helpt om te voorkomen dat ze tijd verspillen. Realiteit: als een leider gelooft dat zijn of haar tijd op de een of andere manier belangrijker is dan die van anderen, is dat meestal niet correct, en is vaak het toppunt van arrogantie.
• Excuus: het beheert op de een of andere manier risico's. Realiteit: een snel nee houdt vaak kansen verborgen, creëert informatietekorten en veroorzaakt blinde vlekken. Dit alles vergroot feitelijk de kans op risico's.
• Excuus: het bouwt karakter op – Realiteit: Hoewel echte tegenslag karakter opbouwt, geldt dat ook voor empathie en begrip. Het leven brengt op zichzelf al genoeg tegenslagen met zich mee – leiders die het als onderwijsmethode verzinnen hebben het punt gemist.
• Excuus: het helpt ze zich te concentreren door niet meer af te bijten dan ze kunnen kauwen. Realiteit: als je enige manier om prioriteiten te stellen is door nee te zeggen, dan mis je veel van wat het leven te bieden heeft. In plaats van prioriteiten te stellen op basis van uitsluiting, kun je beter systemen, processen enz. gebruiken om prioriteiten te stellen op basis van insluiting.

Hoewel nee zeggen misschien handiger is, kunnen de bovengenoemde agenda’s beter worden verwezenlijkt met duidelijke communicatie, effectieve samenwerking en verstandige middelen – en niet door nee te zeggen. Grote leiders helpen mensen tot een ja te komen – met andere woorden, ze leren hen hoe ze geen nee kunnen krijgen. In plaats van iets te ondermijnen met een snel nee, gebruikt een goede leider elk ongunstig scenario als ontwikkelingsmogelijkheid om mensen te helpen hun kritische denk- en beslissingsvaardigheden te verbeteren. Het woord ja is een katalysator: het begint in plaats van eindigt. Het inspireert in plaats van demoraliseert, en het communiceert vertrouwen in plaats van twijfel.

In de link naar de volgende video deelt Eric Schmidt van Google zijn redenering voor het creëren van een ja-cultuur. Schmidt benadrukt hoe belangrijk het is om geen negatieve cultuur te creëren, maar in plaats daarvan een schaalbare cultuur te koesteren die zich richt op optimisme en niet op pessimisme. Ik heb altijd geloofd dat als je het beste in mensen naar boven wilt halen, je ze de kans moet geven om te slagen. De beste manier om dit te doen is, om te beginnen, door ervan uit te gaan dat ze niet zullen falen. Als je slimme mensen hebt aangenomen, vertrouw er dan op dat ze het goede zullen doen, in plaats van bang te zijn dat ze het verkeerde zullen doen.

Hoewel ik begrijp dat er momenten zijn waarop nee de enige optie is, moeten die momenten de uitzondering zijn en niet de regel. Het is ook belangrijk op te merken dat het gebruik van 'ja' en 'nee' niet universeel goed of fout is, maar er zit een veel groter voordeel aan het mogelijk maken van een ja. Zie het als volgt: Ja baant de weg naar de toekomst, terwijl Nee de status quo bevestigt. Kort gezegd: ja is geen teken van zwakte – het is een teken van intelligent leiderschap. De volgende keer dat je in de verleiding komt om nee te zeggen, doe jezelf dan een groot plezier en zoek een manier om het obstakel te omzeilen en richting een ja te komen.

Wat zeg je?