Bloggen of niet bloggen?

Ik denk dat je geschokt zou zijn als je ziet hoeveel mensen nog steeds worstelen met het dilemma 'bloggen of niet bloggen'. De meesten van jullie die deze blog volgen, weten dat ik een sterke evangelist ben geweest van sociale media, en misschien nog wel meer van bloggen sinds enkele jaren. Hoe komt het dan dat zoveel mensen nog steeds verlamd lijken als het erom gaat de sprong te wagen? Laten we eens naar de cijfers kijken... Hoewel de cijfers variëren afhankelijk van welke bron u gelooft, wordt algemeen aangenomen dat het totale aantal blogs op internet rond de 200 miljoen blogs ligt. Door welke categorieanalyse of analytische standaard dan ook, heeft bloggen zich duidelijk ontwikkeld tot een krachtig communicatiemedium. echter, de vraag Blijft de vraag: betekenen de cijfers op zichzelf dat bloggen geschikt is voor iedereen?

Ik heb veel commentaar gelezen, variërend van negatief – “Is bloggen dood?' voor degenen die het tegenovergestelde beweren: 'Blog or Die.' Bovendien moet ik, aangezien ik een blog schrijf, in bloggen geloven, toch? Niet noodzakelijkerwijs…Als je de tijd hebt genomen om een willekeurige dwarsdoorsnede van blogs op internet te bekijken, ben je er zeker van dat je het ermee eens zult zijn dat de wereld beter af zou zijn zonder een deel van de inhoud die momenteel wordt gepubliceerd. Dat gezegd hebbende, geloof ik ook dat de wereld inderdaad een betere plek is dankzij de goede inhoud die beschikbaar is via blogs. Hoewel ik niet denk dat een bedrijf ten onder zal gaan als het geen blog heeft, geloof ik met heel mijn hart dat een bedrijf er duidelijk niet in zal slagen zijn volledige potentieel te maximaliseren zonder gebruik te maken van de aanzienlijke voordelen die bloggen biedt aan degenen die ervoor kiezen om deel te nemen.

Jason Lee Miller schreef een bericht met de titel: “Bloggen bevindt zich op een kruispunt”Vorig jaar, wat volgens mij vandaag de dag waarschijnlijk nog relevanter is dan toen het voor het eerst werd uitgebracht. Het uitgangspunt van zijn stuk is dat het landschap van de blogosfeer radicaal aan het veranderen is en dat als zodanig veel “A-Listers” zijn gestopt of overwegen hun bloginspanningen op te geven. Miller's post wijst er al snel op dat bloggen competitief is, een grote tijdsinvestering vergt, de blogger onderwerpt aan de woede van degenen die er afwijkende meningen op nahouden, en dat het steeds moeilijker wordt om geld te verdienen met bloggen. Ik ben het eens met alle bovengenoemde beweringen, maar ik moet toegeven dat ik nog lang niet ben gestopt... Sterker nog, ik zou zeggen dat bloggen net interessant begint te worden.

Wat bloggen zo interessant maakt, is ook precies wat het soms zo vervelend maakt… de lage toegangsdrempel. Het simpele feit is dat iedereen kan bloggen, wat het bestaan verklaart van het enorme aantal blogs dat ik eerder noemde. Het lawaai in deze ruimte is gewoonweg oorverdovend... Zoals Miller zo treffend in zijn bericht zei: "Het goede spul blijft bestaan, het kaf scheidt zich van het koren, de room stijgt naar de top, dat allemaal." Het wegbrengen van een paar “A-Listers” heeft voor mij, of eerlijk gezegd voor iemand anders, weinig gevolgen. De lakmoesproef voor bloggen is en zal altijd zo blijven: voegt jouw blog waarde toe, maakt het een verschil en profiteren mensen van de meningen die worden verkondigd?

Bloggers zullen blijven komen en gaan... terwijl sommigen gemist zullen worden, velen niet. Niettemin is de realiteit deze… blogs zijn geen hulpmiddel voor mensen die snel rijk willen worden (die trein heeft het station al lang geleden verlaten), en het is ook niet waarschijnlijk dat ze onbeduidende gedachten zullen transformeren in iets anders dan wat ze zijn. Wat blogs wel bieden, is een levensvatbaar en robuust platform dat kan worden benut door degenen die een boodschap hebben die het waard is om te communiceren. Blogs kunnen duidelijk een bijdrage leveren en zullen merkmeerwaarde blijven toevoegen aan bedrijven en individuen die de waarde van sociale media begrijpen en begrijpen hoe bloggen in hun inspanningen op sociale media kan worden geïntegreerd.

Er moet ook worden opgemerkt dat hoewel blogs mensen die voorheen in relatieve onbekendheid leefden, kunnen omzetten in sensaties van de ene op de andere dag, de realiteit is dat hoe hoger in het organigram je jezelf bevindt, hoe meer voordeel er is. aan bloggen. Dit is simpelweg te wijten aan het feit dat meer mensen willen horen wat een spraakmakende CEO of ondernemer te zeggen heeft. Rekening houdend met bovenstaande overwegingen kan of mag niet iedereen bloggen. Naar de bescheiden mening van deze auteur heeft bloggen alleen zin als aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:

Je hebt iets te zeggen: Ik heb geen bijzondere affiniteit met nutteloze overpeinzingen. Tijd is tegenwoordig een kostbaar goed en de meeste mensen die ik ken, zijn op zoek naar waardevolle informatie die ze voor enig voordeel kunnen inzetten. Ik ben er ook geen fan van om naar een blog te gaan om nieuws van derden, de pers te lezen, of om de informatie van iemand anders opnieuw te bloggen om geen andere reden dan om de ranking van hun zoekmachine te verbeteren. Er zijn tal van legitieme nieuwssites en andere aggregators, dus als je niet je eigen inhoud kunt produceren, moet je niet bloggen.

Je weet hoe je het moet zeggen: Mark Twain Dat ben ik niet, maar voor het grootste deel kan ik een overtuigende gedachte overbrengen. Hoewel het niet vereist is dat je een Rhodes Scholar bent om te kunnen bloggen, helpt het wel als je goed schriftelijk kunt communiceren. Het ergste dat u voor uw bedrijf kunt doen, is de geloofwaardigheid verliezen door slechte communicatie en een gebrek aan professionaliteit. Niet iedereen is een schrijver, en dat moeten ze ook niet proberen.

Je hebt de tijd om het te zeggen: Ik produceer over het algemeen vijf blogposts per week (één elke werkdag) en normaal gesproken kost het me een uur of twee per post. Ik link niet simpelweg naar een ander artikel of maak geen afgezaagde opmerkingen, maar schrijf originele inhoud waarvan ik hoop dat deze waarde toevoegt, wat naar mijn mening bedrijfskritisch is. Als je niet de tijd hebt om van bloggen een prioriteit te maken, zal de inspanning eindigen in frustratie voor zowel jou als je publiek. De frequentie van berichten is een vaak besproken onderwerp, maar hoe vaak u berichten plaatst, is niet zo belangrijk als het nakomen van de toezeggingen die u doet, en dit doen met hoogwaardige inhoud.

Je hebt iemand om het tegen te zeggen: Zorg ervoor dat er een levensvatbaar publiek is voor uw inhoud. Of de blog nu een hulpmiddel is voor interne communicatie naar werknemers of een extern kanaal naar derden, u moet een publiek hebben om waarde te ontvangen of door te geven. Als niemand uw inhoud leest, kunt u wellicht enig voordeel halen uit uw inspanningen, maar er zijn wellicht betere manieren om uw tijd te besteden.

Er schuilt enig voordeel in wat u zegt: Terug naar waarde – of de waarde wordt ontvangen of gegeven (in een perfecte wereld beide) doet er niet toe, zolang de waarde maar wordt gecreëerd. Een blog kan educatieve, sociale, zakelijke, filantropische, politieke of een aantal andere agenda's dienen, zolang er maar een duidelijke toegevoegde waarde aanwezig is. Een eenvoudige kosten-baten- of risico-opbrengstanalyse moet uitwijzen of uw inspanning voor u van waarde zal zijn, en zelfs als deze voor u niet van waarde is, kan dit voor anderen wel het geval zijn.

Het komt erop neer dat de cijfers feitelijk voor zichzelf spreken. Bloggen is veel meer dan de nieuwste trend en is een blijvertje. Dus zolang je aan de hierboven genoemde criteria kunt voldoen, kan bloggen een geweldig platform zijn om je boodschap effectief over te brengen. Als u nog steeds niet zeker bent, zou ik u willen verzoeken de volgende vraag te beantwoorden: Als u de mensen met wie u zaken doet, kunt betrekken, of anderszins op een betekenisvolle manier met toegevoegde waarde wilt communiceren, waarom zou u dat dan niet doen? Dus?

Gedachten?