Categorieën: Bedrijf

Niet al het onderzoek is zinvol

Het feit dat iets gepubliceerd wordt, betekent niet noodzakelijkerwijs dat het er ook is waarde. Misleidende of verkeerde informatie die in het publieke domein terechtkomt, kan zelfs behoorlijk schadelijk zijn. Ik heb zojuist A gelezen onderzoeksstudie uitgevoerd door de Harvard Business School, dat niets minder is dan academische hoo-hah en een case study is van alles wat er tegenwoordig mis is met business schools. Het HBS-onderzoek is lachwekkend en verleent geloofwaardigheid aan het oude axioma ‘geloof niet alles wat je leest’. Hoewel het onderzoek accuraat concludeert dat CEO's tijd doorbrengen met werknemers en directeuren waarde heeft (duh), doet de conclusie dat CEO's geen tijd extern doorbrengen me ineenkrimpen.

Waar een CEO zijn tijd aan besteedt, is zonder twijfel een belangrijke beslissing. Bovendien zou het een grove vereenvoudiging zijn om een of/of-scenario te creëren door te suggereren dat tijd doorbrengen in de ene arena versus een andere meer waarde heeft. De simpele waarheid is dat ze tijd moeten doorbrengen met een grote verscheidenheid aan kiesdistricten (dat is de taak), en met de beste CEO's weten hoe ze rendement op hun tijd kunnen genereren, ongeacht met wie ze vergaderen. Ik ben het niet oneens met het punt van Harvard dat tijd doorbrengen met werknemers en directeuren waardevol is, ik ben het er alleen niet mee eens dat tijd die met andere individuen en groepen wordt doorgebracht geen waarde heeft.

Omdat ik een steekproef van CEO's heb waarmee ik heb gewerkt, die veel groter is dan de 94 CEO's die in het HBS-onderzoek zijn gevolgd, kan ik u met grote zekerheid vertellen dat mijn ervaring verschilt van de conclusies die zijn getrokken door de professoren die het onderzoek hebben geschreven. Sterker nog, ik durf te wedden dat als ik de 94 CEO's zou interviewen die in het onderzoek zijn gevolgd, zij het meer met mijn conclusies eens zouden zijn dan met de conclusies uit het onderzoek zelf. De volgende verklaring legt een extreme vooringenomenheid bloot, of een zeer gezonde naïviteit: “de tijd die CEO’s met buitenstaanders doorbrachten, had geen meetbare correlatie met de prestaties van het bedrijf.” De bovengenoemde verklaring is volkomen belachelijk en overduidelijk onjuist.

Om eerlijk te zijn: CEO's die hun externe tijd verspillen, krijgen daar niet veel rendement op, maar aan de andere kant blijven ze doorgaans niet lang in de C-suite. Mijn ervaring met CEO's is echter dat betrokkenheid bij externe achterban zeer productief is. Hieronder volgen enkele vragen waar u over kunt nadenken: Wanneer een CEO een potentiële klant ontmoet klant en een enorm contract genereert, heeft dat geen invloed op de prestaties? Hoe zit het als een CEO op een gunstige manier over een contractgeschil onderhandelt, waardoor zowel een bestaand account kan worden gered als kostbare rechtszaken kunnen worden vermeden – ook hier geen waarde?

Hoe zit het als een CEO de kredietfaciliteiten verbetert, wat resulteert in een substantiële vermindering van de renteoverdracht? Ik denk dat dat ook niet als productief telt. Nu ik toch bezig ben, denk ik dat het beïnvloeden van het overheidsbeleid, het bijwonen van investeerdersconferenties, een positieve acquisitie, het verlagen van de productiekosten door het verbeteren van de toeleveringsketen, het aantrekken van belangrijke externe medewerkers of het openen van nieuwe distributiekanalen of geografische markten waarschijnlijk niet op de agenda kwamen. radarscherm van de faculteit ook niet.

Het onderzoek vertoonde nog andere tekortkomingen, zoals het beschouwen van CEO's als overwegend managementtypes en niet als leiders, onnauwkeurige toewijzingen van de manier waarop CEO's hun tijd besteden, en andere misvattingen die alleen in de academische wereld aan de oppervlakte konden komen. Het punt dat ik hier wil maken is dat onderzoek dat op een businessschool wordt geproduceerd, niet automatisch als goed onderzoek mag worden aangemerkt. Kortom: het feit dat uit dit onderzoek blijkt dat er geen verband bestaat tussen CEO's die tijd doorbrengen met kiesdistricten buiten het bedrijf en prestatiewinst betekent niet dat ze niet bestaan. Het betekent alleen dat de studie bevooroordeeld, gebrekkig of beide was.

Mike Myatt

Mike Myatt is leiderschapsadviseur voor CEO's van de Fortune 500 en hun raden van bestuur. Hij wordt algemeen beschouwd als Amerika's Top CEO Coach en wordt door Thinkers50 erkend als een mondiale autoriteit op het gebied van leiderschap. Hij is de bestsellerauteur van Hacking Leadership (Wiley) en Leadership Matters… (OP), een leiderschapscolumnist van Forbes, en is de oprichter van N2Growth.

Laat een reactie achter