Durfkapitaal geeft de voorkeur aan Amerikaanse markt

Durfkapitaalbedrijven praten een goed spel als het gaat om de internationale diversificatie van hun portefeuille, maar hoe agressief zoeken ze werkelijk naar offshore investeringsmogelijkheden? Volgens een recent gepubliceerd onderzoek van Deloitte & Touche en de National Venture Capital Association blijkbaar niet zo vaak. Het lijkt erop dat durfkapitaalfondsen het gevoel hebben dat binnenlandse investeringen aantrekkelijker zijn in vergelijking met het emigreren van hun kapitaal naar het buitenland. Hoewel ik er niet aan twijfel dat de VS een meer volwassen, stabiele en zeker bekende markt is, twijfel ik wel aan de bevindingen uit het onderzoek dat het een aantrekkelijkere markt is. In deze blogpost geef ik de andere kant van het verhaal vanuit het perspectief van iemand die sinds midden jaren 80 internationaal zaken doet. 

De Global Venture Capital Survey 2006 ondervroeg 505 durfkapitalisten, waarbij 53% van de respondenten verklaarde dat ze de komende vijf jaar in het buitenland willen investeren. Ik heb twee vragen: waarom vijf jaar wachten, en wat denken de andere 47%'s van de ondervraagde VC's in vredesnaam? Het is niet alleen maar een cliché dat dit een mondiale economie is. Vanuit zakelijk perspectief wordt de wereld steeds kleiner. Voor beginnende investeerders met een sterke risicotolerantie lijkt het mij dat durfkapitaalbedrijven de boot missen. Waarom is er, met de voordelen van belastingvoordelen, valuta-hefboomwerking, slimme, agressieve ondernemers en ontluikende economieën, niet meer interesse om naar het buitenland te gaan? Het antwoord kan in vier woorden worden samengevat: Angst voor het onbekende… 

Het lijdt geen twijfel dat de geschiedenis heeft bewezen dat slecht doordachte buitenlandse investeringen gevaarlijk zijn. Het operatieve woord in de bovengenoemde zin is echter ‘slecht bedacht’. Ik suggereer niet dat durfkapitaalfondsen die niet bekend zijn met de fijne kneepjes van de buitenlandse markten er maar half vandoor moeten gaan en dwaze investeringen moeten doen, maar ik suggereer wel dat ze niet vijf jaar moeten wachten, of erger nog, dat ze helemaal geen buitenlandse investeringen moeten overwegen. Durfkapitaalbedrijven moeten van hun centen profiteren en onmiddellijk toptalent met internationale ervaring in dienst nemen, beginnen met het opbouwen van belangrijke professionele relaties in het buitenland en beginnen met hun marktonderzoek. 

Het voordeel in de opkomende markten is enorm en de kansen zullen over vijf jaar zeker niet meer zijn wat ze nu zijn. VC's die hun rendement willen maximaliseren, zouden allocaties moeten zoeken naar markten als India, China, Brazilië en voormalige Oostbloklanden. Ik ben net zo patriottisch als ieder ander, maar de VS zullen niet in staat zijn de dominante financiële positie te behouden die zij al tientallen jaren innemen, terwijl de economieën van deze gigantische opkomende markten zich blijven ontwikkelen. Bovendien veroorzaakt de toegenomen geldstroom naar de kapitaalmarkten een grotere concurrentiedruk om fondsen hier in eigen land te plaatsen, en omdat te veel kapitaal op zoek gaat naar te weinig kwaliteitsdeals, escaleren de waarderingen snel. Een krap aanbod aan investeringen en een sterke geldhoeveelheid zijn slechts een van de vele redenen waarom durfkapitaalbedrijven naar het buitenland zouden moeten kijken. 

Het komt erop neer: de durfkapitaalbedrijven die als pioniers op de buitenlandse markten spelen, zullen de beste relaties veroveren, met hun merk voet aan de grond krijgen op de markt en meeliften op de golf van economische groei in het buitenland.